zondag 1 mei 2011

Hoe is het gesteld met de Arabische democratiseringsbeweging?

    
De afgelopen maanden maakten wij de Jasmijnrevolutie van medio december 2010 mee. We waren getuige van het Tahrir protest in Egypte van januari en februari (door Wikipedia eufemistisch de “Egyptische Revolutie (2011)” genoemd). We zagen hoe de aanhoudende protesten in Jemen de wereldpers nog nauwelijks halen en de door Saudische troepen neergeslagen opstand in Bahrein in de wereldpers compleet wordt doodgezwegen. Met de impasse in Libië lijkt de vaart uit de democratisering van het Midden-Oosten. Voor een schets van het verloop van de democratiseringsbeweging kijken wij terug naar het programma CrossTalk van 3 maart op het Russische satellietkanaal RT, waar Peter Lavelle discussieert met Rachael Alexander, Brendan O'Neill and John Laughland.


Enkele reacties op de uitzending zijn interessant. Zo meent Jane dat de Amerikaanse neoconservatieven graag een overheid zien die schatplichtig is aan de grote ondernemingen en de belangen van de Amerikaanse bevolking uit het oog verliest. Zij wijst tevens op het beleid van onder meer de staat Wisconsin, waar de overheid de vakbonden buitenspel zet. Cameron, die dan weer trots is op zijn land dat voor hem een baken in de wereld is, moet niets hebben van contraire TV-zenders als Al Jazeera (Doha), PRESSTV (Iran), en China News. Tegen de achtergrond van een verarmende Amerikaanse bevolking ergeren Alan en Beverly zich aan de uitspraken van Rachael Alexander over de aanwezigheid van auto’s en airconditioners in Amerikaanse huishoudens. Mike maakt een parodie van Obama’s verkiezingsslogan “Yes, we can!” Voor hem kunnen Amerikanen niet eens goede auto’s produceren.

In CrossTalk van 4 april discussieert Peter Lavelle met Tariq Ali, Bill Schneider en Don Williams over de vraag of het de Nobelprijs voor de Vrede was die president Obama inspireerde om bommen af te werpen op Libië. In de discussie schittert vooral Tariq Ali, die erop wijst dat Obama een war president is geworden. De president heeft dan wel twee oorlogen van zijn voorganger geërfd, maar door het zenden van 30.000 extra troepen naar Afghanistan de oorlog daar laten escaleren, om vervolgens een derde oorlog in een Moslimland te beginnen. De discussie geeft goed weer hoezeer de democratiseringsbeweging in het Midden-Oosten en Noord Afrika met de militaire interventie in de kiem dreigt te smoren.