Ontvangst
van de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan door
de Saudische koning Salman bin Abdoel Aziz al-Saoed
op 29 december 2015.
Foto:
Saudi-US Trade Group (SUSTG)
In
2012 nog het land van zero problems
with our neighbours, is Turkije
vandaag een regionale mogendheid met grote internationale ambities
die het op agressieve wijze tracht te realiseren. Het land grijpt
militair in in een soeverein buurland, verleent militaire en
financiële steun aan rebellen in Syrië die zover gaat als het
leveren van gifgas, en beraamt valse vlag-operaties om de NAVO bij
het conflict te betrekken.
De
Turkse president Erdoğan heeft bij herhaling gepoogd een no-fly
zone in te stellen in Noord-Syrië, die natuurlijk onder zijn
controle zou moeten staan en als uitvalsbasis dienen om zowel zijn
Koerdische aartsvijanden uit te schakelen als de Syrische president
Assad te verdrijven. Andere Turkse wapenfeiten zijn het installeren
van een militaire basis in Noord-Irak, de heling van gestolen ruwe
olie uit Irak en Syrië met actieve betrokkenheid in de hoogste
kringen, en als klap op de vuurpijl: het neerhalen van een Russische
bommenwerper, om een hard antwoord van Rusland uit te lokken en
daarmee een militair conflict Rusland-NAVO.
Maar
Erdoğan sloeg de plank flink mis. Op de spoedzitting van de NAVO die
op zijn verzoek plaatsvond kreeg hij niet de steun waar hij op had
gehoopt. Veel lidstaten zetten
vraagtekens bij het neerschieten van de Russische bommenwerper.
En aansluitend sloot de Franse president François Hollande een
alliantie met Putin tegen ISIL in Syrië, een voorbeeld dat de
Britten en Duitsers volgden.
Daarmee
kreeg de internationale strijd tegen ISIS voorrang op “Assad moet
weg,” tegen de zin van Erdoğan, die nu ook een de facto Russische
no
fly
zone moest slikken door de opstelling
van de geduchte S-400 luchtafweerraketten op de Russische
luchtmachtbasis bij Latakia en het feit dat de Russische
bommenwerpers voortaan worden geëscorteerd door SU-35
gevechtsvliegtuigen.
Erdoğan's
buitensporig buitenlands optreden moet zijn binnenlandse problemen
verdoezelen
Het
hoeft geen betoog dat Turkije handelt in strijd met het
internationaal recht. Syrië vormt geen enkele bedreiging voor
Turkije. Zonder internationaal mandaat is elk gewapend optreden tegen
een soevereine staat illegaal. Sommige waarnemers zien het Turkse
optreden als onderdeel
van het streven van Erdoğan om het Ottomaanse Rijk te herstellen, en
noemen dat een megalomaan project. Dat verklaart waarom Erdoğan
ijskoud een oproep
van de Amerikaanse president om zijn troepen uit Irak terug te
trekken en daarmee de soevereiniteit van Irak te respecteren naast
zich neerlegt.
Mogelijk
moet het buitensporig buitenlands optreden van Erdoğan zijn
binnenlandse problemen verdoezelen. Die gaan verder dan een
kwakkelende
economie. Sinds juli 2015 kwamen
meer dan 300 burgers om bij conflicten tussen het leger en de
Koerdische Arbeiderspartij PKK. Tientallen mensen werden
gearresteerd, waaronder bekende journalisten, zakenlui,
intellectuelen en openbare aanklagers.
Erdoğan
liet de spanningen met de Koerden bewust escaleren nadat zijn
AK-partij de absolute meerderheid in het parlement had verloren en
die begin november bij nieuwe verkiezingen kon terugwinnen door zich
als de sterke man te presenteren en de media te muilkorven. Een
absolute meerderheid moet hem in staat stellen via een
grondwetswijziging meer macht te verwerven.
Geïnspireerd
door dichter en islamitische fascist Necip Fazil
De
Turkse president-nieuwe-stijl heeft
trekken van de basyüce,
Verheven Leider, uit de blauwdruk voor
een islamitisch regime van dichter en fascist Necip Fazil door wie
Erdoğan
zich laat inspireren. In die filosofie is democratie
de vijand van het Groot Oosten, een abjecte westerse, joodse
uitvinding die niet overeenstemt met Gods woord.
Een
profielschets van de president geeft aanwijzingen hoe hij deze
filosofie toepast. De BBC
en vooral CNN
houden het kort, maar de Nederlandstalige
Wikipedia
geeft een zeer gedetailleerde informatie, die natuurlijk door
Erdoğan-fans zwaar op de korrel wordt genomen. Maar deze bron heeft
tenminste de moed om de vinger op de wonde te leggen. Een
samenvatting:
In
1994 gekozen tot burgemeester van Istanboel, maar in 1998 uit dat
ambt gezet en veroordeeld tot 10 maanden gevangenisstraf wegens
opruiing met de uitspraak “Democratie
is slechts de trein die wij nemen totdat wij op onze bestemming zijn
aangekomen. Minaretten zijn onze bajonetten, koepels onze helmen,
moskeeën onze kazernes en gelovigen onze soldaten.”
Critici vreesden dat hij de democratie zou uithollen en de
"heerschappij van de islam" opleggen.
Premier
in 1993 onder Abdullah Gül, 22 doden in 2013 bij hardhandig
neergeslagen protesten tegen zijn autoritair bewind, wat leidde tot
het afbreken van de toetredingsgespreken met de EU. Omstreden
hervormingen van gerecht en leger na corruptieschandaal bij de
overheid, mediacensuur, blokkeren van sociale media,
verkiezingsfraude, illegale bouw van 's werelds grootste paleis in
beschermd natuurgebied.
President
van Turkije augustus 2014 na omstreden verkiezingen. Bestelde een
privé-vliegtuig van meer dan 100 miljoen euro. Liet in
beschermd natuurgebied op een door een betonnen muur omringde heuvel
voor ruim 600 miljoen dollar een gigantisch paleis bouwen. Nadat de
media dat hadden vergeleken met het paleis van de voormalige
Roemeense dictator Ceaușescu was zijn reactie: "Het heeft geen
1000 kamers. Dat hebben jullie verkeerd. Het heeft meer dan 1150
kamers!". Het complex wordt nog eens uitgebreid met een
prive-woning met 250 kamers voor de president en enkele villa's voor
zijn familieleden. Is sinds eind 2013 verwikkeld
in een grootscheeps corruptieschandaal waarin ook zijn zoon Bilal en
verschillende zonen van ministers tot de verdachten behoren.
Steunde
de Syrische oppositie financieel en met wapens in hun strijd tegen
Assad. Heeft ISIS ook nooit op de terreurlijst geplaatst. Zou ook
hebben samengewerkt met Al Qaida in Syrië. De Amerikaanse
vicepresident Joe Biden moest die beschuldiging onder Turkse druk
weer intrekken. Erdoğan is lid van dezelfde sekte als een deel van
de ISIS-strijders in Irak. Blijft blind voor de etnische zuivering
door ISIS op minderheden als Koerden, christenen en Turkmenen en
wijst enkel op wandaden van Assad. Verkondigt dat ISIS niet bestaat
uit extremistische moslims maar uit westerse drugsverslaafden, en dat
een ingreep in Syrië niet moet dienen om de burgerbevolking te
beschermen maar om Assad ten val te brengen.
Probeerde
de NAVO te overtuigen een 'terroristen-vrije zone' in te stellen in
Syrië om te voorkomen dat de Koerdische gebieden verenigd zouden
worden en de Koerden binnen bereik van de Middellandse
Zee zouden komen. Na een PKK-geweldexplosie werd druk
gespeculeerd over een ophanden burgeroorlog. Oktober 2015 begon het
Turkse leger met aanvallen op de Koerden in Syrië, die samen met het
Vrij Syrisch Leger tegen ISIS strijden.
Valse
vlag operatie tegen Syrië
Tenslotte
meldt Wikipedia dat Erdoğan naar verluidt opdracht had gegeven om
een valse vlag-operatie te organiseren die een oorlog met Syrië
moest uitlokken. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Ahmet
Davutoğlu zou verschillende scenario's hebben voorgesteld, waaronder
een aanval van ISIS-rebellen
op de tombe van Suleyman
Shah, grootvader van de grondlegger van het Ottomaanse Rijk. Het
complot werd gelekt en daarmee doorkruist nadat de Turkse regering
herhaaldelijk van een bedreiging van de tombe had gesproken.
Wikipedia
laat onvermeld dat Turkije rechtstreeks
betrokken was bij de overdracht van chemische wapens aan ISIS en
er aanwijzingen zijn dat het land onderhandelde met aan ISIS en
Al-Qaeda gelieerde militanten over de aankoop van sarin gas voor
gebruik in Syrië. Augustus 2013, na de sarin aanval op Ghouta, stond
Washington op het punt om Syrië te bombarderen om het land te
straffen voor het overschrijden van de “rode lijn” die hij in
2012 had ingesteld voor het gebruik van chemische wapens. Obama
stelde de aanval uit om goedkeuring te vragen aan het Congres. Maar
in werkelijkheid had hij bericht ontvangen dat monsters van het gas
niet
overeenkwamen met de bekende chemische wapens in het Syrisch
arsenaal. De aanval werd afgeblazen toen de president het door
Rusland bewerkstelligde Syrische voorstel om zijn chemische wapens op
te geven aanvaardde.
Erdoğan
trekt aan het kortste eind
Vervolgens
werden in Ankara plannen gesmeed om een Russische bommenwerper neer
te halen. Die actie werd zorgvuldig voorbereid. De Russen plegen
Washington te informeren over hun vluchtplannen, en via die weg waren
ook de Turken op de hoogte. De twee Turkse F-16's vlogen
ongebruikelijk laag om onder de Syrische rader te blijven en moesten
daartoe twee maal in de lucht worden bijgetankt. De waarschuwingen
werden blijkbaar uitgezonden op een golflengte waarvan bekend was de
Russische vliegtuigen die niet kunnen ontvangen. En in recordtijd
werden de media geïnformeerd. In plaats van contact op te nemen met
Moskou of op te roepen tot een spoedzitting van de Veiligheidsraad
overlegde Erdoğan met zijn bondgenoten, alsof Turkije was
aangevallen.
Nu
het neerhalen van de Russische bommenwerper al evenmin tot een
NAVO-ingrijpen in Syrië had geleid en Europa reikhalzend uitziet
naar een oplossing voor de vluchtelingencrisis trekt Erdoğan aan het
kortste eind. De NAVO is er absoluut niet over te spreken dat de
Turken hebben geprobeerd de organisatie op ramkoers met de Russen te
brengen. Toen de EU destijds had laten weten dat Turkije nog lang
niet toe was aan het EU-lidmaatschap reageerde Erdoğan hooghartig
dat Turkije de EU eigenlijk helemaal niet nodig had en zijn blik naar
het Oosten zou verleggen.
Nu
Erdoğan de relatie met Rusland zwaar op de proef heeft gesteld lijkt
hij Turkije, een land met een half miljoen sterk leger, te hebben
geïsoleerd,
gevangen tussen Oost en West. Dat is een oncomfortabele
waarheid in het in vuur en vlam staande Midden-Oosten. Ondergaat
Erdoğan hetzelfde lot
als dat van Ceaușescu?
Posts
