Het expansieve Israëlische nederzettingenproject op de West Bank toont een cynisch misprijzen voor het internationaal recht en Israëlische wetten. Kolonisten bezetten nu al 42% van de West Bank, Palestijns gebied. De nederzettingen zijn strijdig met het internationaal recht en met uitspraken van het Israëlisch Hooggerechtshof. Israel is uit op de beste gronden. Het heeft ook de schaarse waterbronnen onteigend, omleidingwegen aangelegd en nieuwe controleposten opgesteld, waarmee voor de Palestijnen slechts onleefbare enclaves overblijven, afgesloten van Jeruzalem, traditioneel het hart van Palestina.
De Israëlische overheid voert al vele jaren een actief nederzettingenbeleid, moratorium of geen moratorium. Daartoe werd in 2002 de organisatie Nefesh B'Nefesh opgericht, die sinds 2005 “in partnership” werkt met de Israëlische regering, nadat toenmalig premier Ariel Sharon overheidsfinanciering van de organisatie had bewerkstelligd “op proefbasis”. Nefesh B'Nefesh formuleert zijn missie als volgt: "... we aim to educate and inspire the Jews of the Diaspora as to the centrality of the Jewish State to the Jewish people and its desirability as a Jewish home. Such enhanced awareness will send an unmistakable signal of Anglo-Israeli Jewish solidarity and of our mutual determination to strengthen the State of Israel and thereby increase the likelihood of an ever expanding Aliyah [terugkeer van Joden naar "Het Beloofde Land"] reality".
De organisatie biedt Joodse kandidaat-immigranten omvangrijke financiële en persoonlijke steun en werft zeer actief in de VS, Canada en Groot-Brittannië, waar kandidaten een 0800 nummer kunnen bellen, bijeenkomsten worden georganiseerd en zelfs gesubsidieerde kennismakingsvluchten naar Israel georganiseerd. Tevoren kunnen kandidaten zeer goed verzorgde documentatie op internet raadplegen, waaronder een “doorklik”-kaart met gedetailleerde gegevens over elke (illegale) nederzetting, inclusief zelfs enkele in "Northern Israel", op de Golan hoogten, nota bene Syrisch bezet gebied.
De Israëlische overheid voert al vele jaren een actief nederzettingenbeleid, moratorium of geen moratorium. Daartoe werd in 2002 de organisatie Nefesh B'Nefesh opgericht, die sinds 2005 “in partnership” werkt met de Israëlische regering, nadat toenmalig premier Ariel Sharon overheidsfinanciering van de organisatie had bewerkstelligd “op proefbasis”. Nefesh B'Nefesh formuleert zijn missie als volgt: "... we aim to educate and inspire the Jews of the Diaspora as to the centrality of the Jewish State to the Jewish people and its desirability as a Jewish home. Such enhanced awareness will send an unmistakable signal of Anglo-Israeli Jewish solidarity and of our mutual determination to strengthen the State of Israel and thereby increase the likelihood of an ever expanding Aliyah [terugkeer van Joden naar "Het Beloofde Land"] reality".
De organisatie biedt Joodse kandidaat-immigranten omvangrijke financiële en persoonlijke steun en werft zeer actief in de VS, Canada en Groot-Brittannië, waar kandidaten een 0800 nummer kunnen bellen, bijeenkomsten worden georganiseerd en zelfs gesubsidieerde kennismakingsvluchten naar Israel georganiseerd. Tevoren kunnen kandidaten zeer goed verzorgde documentatie op internet raadplegen, waaronder een “doorklik”-kaart met gedetailleerde gegevens over elke (illegale) nederzetting, inclusief zelfs enkele in "Northern Israel", op de Golan hoogten, nota bene Syrisch bezet gebied.
Dit nederzettingenbeleid wordt door Washington al vele jaren financieel gesteund. Als Obama echt tegen uitbreiding van de nederzettingen is kan hij deze subsidies gemakkelijk intrekken. Ook over een Palestijnse staat blijft Obama vaag. Maar zijn verklaring “Het stichten van nederzettingen is niet wettig. De bouw schendt gemaakte afspraken en ondermijnt de pogingen om tot vrede te komen. Het wordt tijd hier mee op te houden” verraadt hem. Voor hem zijn de bestaande nederzettingen dus wél wettig. Met bijna de helft van de West Bank bezet door kolonisten, wat blijft er dan over voor een Palestijnse staat?
Met de wissel Bush-Obama begin 2009 is er blijkbaar niets veranderd. Washington lijkt volop door te gaan om Israel te installeren als bolwerk voor Amerikaanse dominantie in een olierijk gebied. Dat past binnen de plannen met Afghanistan en Pakistan, waar de strijd escaleert en gigantische ambassades worden gebouwd naar het model van de Amerikaanse stad-in-de-stad in Baghdad.
Ook de Amerikaanse high tech civiele en wapenindustrie is blij dat men de relaties met Israel verder kan uitbouwen. Zo helpt Israel Amerika zijn wereldsuprematie te behouden. Moshe Yallon, voormalig stafchef van het Israëlische leger, gaf een mooi staaltje van de Israëlische arrogantie en onverschilligheid weg met zijn uitspraak: ”Het moet de Palestijnen tot in het diepst van hun ziel worden duidelijk gemaakt dat zij verslagen zijn”. Of dat de Israëli’s lukt valt nog te bezien. Sara Roy, lector aan Harvard’s Center for Middle Eastern Studies en auteur van het boek Failing Peace: Gaza and the Palestinian-Israeli Conflict is er niet gerust op. Zij meent dat Israel Gaza een stille dood laat sterven, om het dan over te doen aan Egypte. En na Gaza is de West Bank aan de beurt. Ter afronding van de etnische zuivering van Palestina. En dat gebeurt allemaal voor onze ogen.
Bronnen
Barbara Slavin (Foreign Policy): "Unsettled"Bronnen
B’tselem: “By Hook and By Crook: Israel’s Settlement Policy in the West Bank”
Nefesh B'Nefesh: "Advanced Community Search"
Noam Chomsky: “Do We Face a Real Confrontation with Israel?”
Sara Roy: “If Gaza falls”
The Independent 7/7/2010: “Exposed: The truth about Israel's land grab in the West Bank”
Wikipedia: "Aliyah"
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten