De hypocrisie van het enige land dat ooit kernwapens heeft gebruikt

In de VN wordt sinds afgelopen maandag de Non-Proliferation Treaty (NPT) toetsingsconferentie gehouden. De Iraanse president Ahmadinejad sprak daar op uitnodiging van VN secretaris-generaal Ban Ki-Moon, die eerder vanaf hetzelfde podium kritiek had geuit op Teheran voor het niet naleven van zijn verplichtingen onder de NPT en daaruit voortvloeiende VN resoluties. Tevoren had VS buitenlandminister Hillary Clinton gewaarschuwd dat Iran “het enige land in de zaal [was] dat volgens het atoomagentschap IAEA toezicht op zijn nucleaire installaties weigert". Het weglopen uit de zaal tijdens de speech van de Iraanse leider versterkt volgens Tony Karon op Rootless Cosmopolitan de positie van de VS tijdens de conferentie niet. De handelwijze van de VS en andere landen w.o. Nederland kon Ahmadinejad wel eens onbedoeld in de kaart spelen. Bovendien was er geen enkele aanleiding om de zaal te verlaten. De speech van de Iraanse leider, die heel goed weet dat hij zich soms in eigen voet schiet, was kritisch maar relatief gematigd. Zijn verwijzing naar het optreden van “het Zionistische regime in Israel” heeft toch niets met antisemitisme te maken.

Ahmadinejad richtte zich tot de grote groep landen die positie kiezen ergens tussen de VS en Iran in, die Iraanse kernwapens afwijzen. Deze landen willen dat Iran zich onderwerpt aan de NPT, maar zijn niet overtuigd van de Iraanse kernwapen ambities en dringen dus aan op dialoog in plaats van verdere sancties. Deze geluiden komen van permanent Veiligheidsraadlid China en de niet-permanente leden Turkije en Brazilië. En juist in de Veiligheidsraad zoekt de VS steun voor nieuwe sancties. Ahmadinejad leidde zijn gehoor handig weg van de nucleaire bedoelingen van Iran. Met “men moet niet trots zijn op het bezit van nucleaire wapens” leverde hij impliciet kritiek op landen die ze wel hebben. En maakte brandhout van het standpunt van de VS dat het de mogelijkheid openhoudt om als eerste Iran en Noord-Korea met kernwapens aan te vallen. Tegelijk benadrukte de Iraanse leider dat het verdrag Iran weliswaar verbiedt kernwapens te ontwikkelen, maar niet de huidige kernmachten toestaat om de hunne de behouden.

Wat de NPT van 1970 in essentie beoogt is dat niet-nucleaire staten afzien van kernwapens en landen die ze al hebben geloofwaardige stappen zetten om ze te ontmantelen. Terwijl Westerse diplomaten zich bekreunden over het gebrek aan medewerking van Iran aan inspecties vroeg Ahmadinejad aandacht voor het feit dat bestaande kernmachten verzuimen betekenisvolle stappen te zetten om te ontwapenen. In de ogen van 3e landen zijn dat gelijkwaardige NPT overtredingen. En al even voorspelbaar maar daarom niet minder problematisch voor de kernmachten schaarde Ahmadinejad zich achter Egypte dat - met steun van andere gematigde Arabische landen - de instelling van een kernwapenvrije zone in het Midden Oosten had geëist. Daarbij nam hij speciaal de VS op de korrel, dat stilzwijgend akkoord gaat met de “nucleaire dubbelzinnigheid” van Israel. Vermoed wordt dat Israel beschikt over zo’n 200 kernkoppen. Het heeft de NPT niet ondertekend en neemt dus niet deel aan de conferentie.

De VS schildert de Iraanse atoomdreiging af als een bedreiging waar alle gematigde landen in het Midden Oosten zich unaniem tegen verzetten. Maar Egypte stelt ondubbelzinnig dat men Iran niet ter verantwoording kan roepen en tegelijk een oogje dichtknijpen voor Israel. Egypte stelt voor een regionale NPT-conferentie te beleggen waar Israel en Iran aan deelnemen om tot een kernwapenvrij Midden Oosten te komen. Het eist dat de VS zo’n initiatief steunt en druk uitoefent op beide landen om mee te werken aan transparantie en ontwapening. De regering Obama heeft al schoorvoetend toegegeven dat Israel de NPT moet ondertekenen, maar heeft hier nooit op aangedrongen. De reactie van de VS was: “De beste kans die we hebben om een zone vrij van massavernietigingswapens in het Midden Oosten te bereiken is een duurzaam en rechtvaardig vredesakkoord in het Midden Oosten”. Maar zo’n opstelling kan worden opgevat als een stilzwijgende instemming met Israëls kernarsenaal, wat in de discussie in het voordeel van Iran werkt. De conferentie duurt tot eind mei en zal naar verwachting geen doorbraak opleveren. De krachtmeting van dag 1 tussen de VS en Iran is alvast geëindigd zonder winnaar en alleen dat al is groot nieuws.

Terloops vermeldde Ahmadinejad in zijn speech dat de VS het enige land is dat kernwapens heeft gebruikt. De Belgische historicus Yvan Vanden Berghe toonde aan dat de kernbommen op Japan helemaal niet nodig waren. Japan was omsingeld, zijn luchtmacht en vloot uitgeschakeld. Het door Truman zelf ingestelde onderzoekspanel kwam juli 1946 tot de conclusie: “… dat Japan zeker voor 31 december 1945 en naar alle waarschijnlijkheid voor 1 november 1945 zich zou hebben overgegeven, zelfs indien de bommen niet waren gedropt, zelfs zonder Russische deelname aan de oorlog en zelfs indien er geen invasie was gepland of overwogen.” Vast staat dat de leider van het Manhattanproject de kernbommen kost wat kost in theatre wilde inzetten om de kolossale investeringen in het project te rechtvaardigen en de voortzetting ervan te verzekeren. Een hallucinante beslissing, die honderdduizenden burgers onnodig de dood injoeg, volgens het internationaal recht een regelrechte oorlogsmisdaad van grootmacht VS. Het land dat $1,2 biljoen aan "defensie" uitgeeft, 8% van zijn BNP, meer dan de militaire uitgaven van de rest van de wereld bij elkaar (zie "God bless America" hieronder).