Bij zijn aantreden in 2009 werd Barack Obama wel heel uitbundig verwelkomd. Zijn campagne draaide om hoop. Gerechtigheid, onkreukbaarheid, gelijkheid, vrede, geluk en voorspoed, zaken waarop je kon rekenen met zo’n intelligente, goed opgeleide, achtenswaardige man. Zijn eerste wapenfeiten maakten indruk: Obamacare, de afrekening met Osama bin Laden, opkuis van de federale bureaucratie. Maar na de recente stormachtige politieke ontwikkelingen in de VS moeten we de realiteit onder ogen zien. Hoop en verandering zijn geweken voor frustratie en zorg. Obamacare staat op losse schroeven, en de talloze executive orders en ondertekende wetgeving lijken gedoemd om te worden herroepen.
dinsdag 17 januari 2017
Het mislukte presidentschap van Barack Obama
Barack
Obama takes one last look in the mirror, backstage before going out
to take oath of office, Jan. 20, 2009.
(Official
White House photo by Pete Souza)
Howard
Zinn zag in 2010, een jaar na Obama’s
aantreden, geen enkel hoogtepunt en
voorzag een middelmatig en daarmee gevaarlijk presidentschap. Het
oordeel van Eric Zuesse aan
het eind van de rit is niet mis: Obama
is een mislukte president.
Bij zijn aantreden in 2009 werd Barack Obama wel heel uitbundig verwelkomd. Zijn campagne draaide om hoop. Gerechtigheid, onkreukbaarheid, gelijkheid, vrede, geluk en voorspoed, zaken waarop je kon rekenen met zo’n intelligente, goed opgeleide, achtenswaardige man. Zijn eerste wapenfeiten maakten indruk: Obamacare, de afrekening met Osama bin Laden, opkuis van de federale bureaucratie. Maar na de recente stormachtige politieke ontwikkelingen in de VS moeten we de realiteit onder ogen zien. Hoop en verandering zijn geweken voor frustratie en zorg. Obamacare staat op losse schroeven, en de talloze executive orders en ondertekende wetgeving lijken gedoemd om te worden herroepen.
De
befaamde Amerikaanse
historicus
Howard
Zinn had
op 17
november 2008
al
zijn bedenkingen bij de toen
nog president-elect.
Die
moest
voor Zinn direct
na zijn aantreden zijn
dan
nog maximale politieke
kapitaal investeren in fundamenteel nieuw beleid: troepen
terug uit Irak en Afghanistan, geen aanvalsoorlogen meer, afstand van
de Bush-doctrine
en
de
Carter-doctrine,
en
komaf met
de
overzeese
militaire basissen. Uitroeping
van Amerika als vredelievende
mogendheid
die
niet langer doelwit is
van
terrorisme en zelf ook geen
terrorisme
uitoefent.
Inkrimping
van het
militaire apparaat en het defensiebudget tot
het minimum en
jobcreatie
voor
jonge mensen in plaats van hen voor het leger te recruteren.
Ruim
een jaar later evalueerde
Zinn het eerste jaar van de regering-Obama: “Ik zie geen enkel
hoogtepunt in zijn optreden en beleid. Ik denk dat de mensen verblind
zijn door zijn retoriek. Obama wordt een middelmatige president, en
in onze tijd betekent dat een gevaarlijke president.” Die evaluatie
dateert van een week voor zijn overlijden, zodat Zinn vandaag geen
eindoordeel kan geven over het presidentschap van Barack Obama. Dat
deed
de eveneens Amerikaanse historicus Eric Zuesse recent wel. En diens
oordeel is niet mis: Obama is een mislukte president.
Op
het vlak van jobcreatie:
94% van alle nieuwe jobs zijn gedwongen
parttime. De armoede steeg in 94% van de kiesdistricten.
Honderdduizenden doden
en miljoenen ontheemden door bombardementen in opdracht van Obama of
diens bondgenoten. De verwoesting van Irak en Afghanistan door George
W. Bush kreeg
een vervolg met de vernietiging van Libië door Obama en Sarkozy,
en
van Syrië door Obama,
Saud, Thani en
Erdogan.
Tienduizenden
jihadisten
werden bewapend en naar Syrië gestuurd om de regering-Assad omver te
werpen. Volop
steun aan de
barbaarse junta in Honduras waar
het
moordcijfer
met 50% steeg en daarmee tot het hoogste ter wereld.
Per
saldo heeft de regering Obama veel meer ellende aangericht buiten de
VS dan in eigen land, aldus
Zuesse.
Dat
heeft Hillary Clinton niet veel stemmen gekost, Amerikaanse kiezers
weten weinig over wat er zich in het buitenland afspeelt. Trump legde
in zijn campagne wel de nadruk op de ‘illegale immigranten’, maar
zweeg over het feit dat die mensen de hel die de VS in hun land had
aangericht wel moesten ontvluchten, niet enkel in Honduras, maar ook
in
Guatemala en
El
Salvador. Coups
en
door de VS getrainde doodseskaders,
dat
was steevast de aanpak. Om
maar niet te spreken over
de vluchtelingenstroom uit het Midden-Oosten waar Europa mee moet
afrekenen.
Obama
is niet mislukt omdat hij te
weinig
conservatief of ‘Christelijk’ was, maar omdat hij te weinig
progressief was en in veel opzichten veel conservatiever dan zijn
dubbelhartige verkiezingsretoriek beloofde.
Een uitzonderlijk getalenteerd leugenaar, die daarmee ook fenomenaal
succes had. Obama werd
dan gedwarsboomd door het Congres,
maar zijn falen komt
toch op
zijn
conto.
Kwalijke
zaken als de mislukte TTP, TTIP en TISA handelsverdragen, de moord op
Gaddafi en de coup in 2014 in Oekraïne stonden
prominent
op zijn agenda. Een
conservatieve, reactionaire agenda, die meer rekening hield met de
belangen van de honderden CEO’s van multinationals dan van de
Amerikaanse
bevolking die de president geacht wordt te dienen.
De
regering-Obama scoorde een absoluut dieptepunt op het vlak van
vervolging van witte-boorden-criminaliteit. Frauderende
bankiers werden niet vervolgd. Landen
als Oekraïne en Rusland worden afgeschilderd als corrupt, maar de
corruptie in eigen land wordt onder de mat geveegd. De Amerikanen
hebben het vandaag dan beter dan aan het eind van de regering-Bush,
maar
niet dan voor de crisis van 2007/2008.
De
economische opleving onder Obama was de zwakste sinds de 2e
Wereldoorlog. De schuld van de Amerikaanse federale overheid
verdubbelde. Hoewel
na een economische crisis de economische ongelijkheid normaal afneemt
bleef
die
onder
Obama onveranderd hoog.
Tot
daar het
harde
oordeel
van Zuesse.
Maar
ook anderen
zien Obama als de grote verliezer, zeker op het wereldtoneel. De
impasse in Oekraïne, de
steun aan jihadistisch
terrorisme met
de afslachting
van meer dan een half miljoen mensen in Syrië en Irak tot
gevolg,
de
electorale steun aan Hillary Clinton
die
mede aan de basis lag van het succes van de als clown afgeschilderde
Donald
Trump, het
verlies aan geloofwaardigheid door de mislukte poging om het hacken
van Amerikaanse servers in de schoenen van Rusland te schuiven, de
kwaadaardige poging om Iran met
blijvende sancties te
verzwakken ondanks het bereikte diplomatieke akkoord, de
steun aan
Saoedi-Arabië in
de bloedige
oorlog
tegen
het
Jemenitische
volk, het
gebrek aan ruggengraat in het Israel-Palestina conflict, de
infrastructurele, sociale, politieke en rassencrisis in
het binnenland.
En
nu doet dus Donald Trump zijn intrede in het Witte Huis. Diens
overwinning wordt door de Amerikaanse mainstream
media
toegeschreven aan Russische
hackers die zich in opdracht van Poetin zouden hebben gemengd in de
Amerikaanse democratie, een beschuldiging die Rusland als
“belachelijk” van
de hand heeft gewezen, net als Trump. Zo ver is het dus gekomen
onder Obama. Men
weigert de
realiteit van het politieke en sociale binnenlandse verval onder ogen
te zien en
wijst
met het beschuldigende vingertje naar een buitenlandse mogendheid.
Maar
die boodschap komt niet over. Het
sentiment onder de burgers wijst op afkeer van de politieke elite in
Washington en de media die worden gezien als onderdeel van een
corrupt systeem.
Het
is dezelfde afkeer die we ook elders in het Westen tegenkomen. Mensen
zijn de elitaire overheden beu die falend soberheidsbeleid voeren,
een nieuwe Koude Oorlog tegen Rusland ontketenen, de NAVO op basis
van valse Russofobie opblazen tot ongekende proporties en slaafs het
Amerikaanse imperialisme volgen.
De
wereld die Obama achterlaat kenmerkt zich door Westers beleid,
internationale instellingen en klassieke media in verval. Hoe meer de
schuld bij “tegenstanders” als Rusland, China, Iran en
Noord-Korea wordt gelegd, hoe meer de mensen in opstand komen tegen
hun leiders. En dat is geen goed vooruitzicht.
Labels:
Afghanistan,
China,
Europa,
Handelsverdragen,
Irak,
Iran,
Israel-Palestina conflict,
Jemen,
Latijns-Amerika,
Libië,
NAVO,
Oekraïne,
Qatar,
Rusland,
Saudi Arabië,
Syrië,
VS
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten