Zoals steeds zijn wij daar allemaal debet aan, aldus Levy. Wij aanvaarden immers impliciet het bedrog van onze leiders, of toch tenminste de verdraaiing van de feiten. Het ritueel zeg-het-niet-hardop is consensus geworden, het nastreven van vrede door handjeklap zowat officieel beleid. Is de premier bereid de Golanhoogten op te geven in ruil voor vrede met Syrië? Welke gebieden op de Westelijke Jordaanoever wil hij ontruimen? Door de dubbelzinnigheid en stuurloosheid is het aanzien van Israel in de wereld op een absoluut dieptepunt beland. Zelfs de alwetende president van de VS weet niet meer wat zijn bondgenoot wil, zo bekreunt Levy zich.
Het artikel van Gideon Levy zal ongetwijfeld stof doen opwaaien. Hij vergelijkt immers de “slechte” Jood Shylock uit “De Koopman van Venetië” van Shakespeare met “de heel wat doortrapter kooplieden van het huidige Jeruzalem”. Voor heel wat mensen heeft dat stuk een antisemitische strekking. Een ander punt van kritiek is de retorische vraag: “Wil de Israëlische regering de bezette gebieden annexeren?”. Want wie twijfelt er na drieënveertig jaar bezetting van Palestijns grondgebied, het nederzettingenbeleid en de muur nog aan dat Israel met een sluipende annexatie bezig is?
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten