Feature writer Oakland Ross beschrijft 11 maart 2009 op thestar.com, de digitale krant van Canada’s grootste dagblad de Toronto Star, hoezeer toen een ruil in het verschiet lag. Een ruil die van grote invloed kon zijn op de politieke situatie in het Midden Oosten. Volgens een opiniepeiling van toen zou Barghouti de op één na populairste Palestijnse politicus, Ismael Haniyeh, de leider van Hamas in Gaza, met een marge van twee tegen één verslaan.
Barghouti vaart al lang uit tegen de corruptie en vriendjespolitiek die de steun aan Fatah heeft uitgehold. Hij is een man die voorstander blijft van een twee-staten oplossing, waar veel van zijn landgenoten de hoop opgeven dat onderhandelingen met Israel ooit zullen leiden tot een onafhankelijke Palestijnse staat. Het eerste wat Barghouti als vrij man zou doen is de wetgevende en presidentiële verkiezingen uitschrijven die januari 2010 hadden moeten plaatsvinden.De Britse The Times voorziet revolutionaire veranderingen in de Palestijnse politiek na de vrijlating van Barghouti. De krant omschrijft Barghouti als een populaire, charismatische leider die wordt gezien als de man die de tegenstellingen tussen de Palestijnen op de West Bank en die in Gaza kan overbruggen. Hij is een man die weliswaar behoort tot het kamp van Fatah, de partij van Mahmoud Abbas, maar die steeds nauwe relaties met Hamas heeft onderhouden. Eenmaal in vrijheid zou Barghouti het vertrek van Abbas uit de politiek kunnen versnellen en de weg vrijmaken voor een nieuwe Palestijnse eenheidsregering. Ook de Amerikaanse nieuwsorganisatie The Christian Science Monitor meent dat Barghouti bij verkiezingen Hamas gemakkelijk kan verslaan. Volgens de Monitor doet Hamas er goed aan te ijveren voor vrijlating van Barghouti. Zo versterkt Hamas zijn positie onder alle Palestijnen en kan na nationale verzoening in het buitenland de scheidslijn tussen Hamas en Fatah vervagen. Barghouti wordt niet meer als een Fatah man gezien, maar als een nationale leider. Net als Yasser Arafat is Barghouti een onbetwist symbool in de strijd voor een eigen staat. De Britse Telegraph meldt dat de voormalige Britse Conservative Party minister Michael Portillo hem ooit omschreef als iemand met “het charisma van Che Guevara, een man die bij Hamas-aanhangers op handen wordt gedragen wegens zijn rol tijdens de tweede Intifada, toen hij uit de verschillende militia’s de al-Aqsa Martyrs' Brigade smeedde”.
Richard Silverstein, redacteur van de gereputeerde links-liberale Joodse weblog Tikun Ola, wijst op een bericht van 23 juni van Ali Abunimah, medeoprichter van The Electronic Intifada. Die meldt op zijn weblog uit diplomatieke bron te hebben vernomen dat George Mitchell, de Midden-Oosten afgezant van president Barack Obama, er bij de Israëli’s op had aangedrongen Barghouti niet vrij te laten “omdat dat alleen maar Hamas zou versterken”.
“Als dit bericht op waarheid berust zou het schokkend zijn. Dat een rechtse president als George Bush zou samenzweren tegen Hamas is één ding, maar als de regering Obama in zo’n kwestie zou tussenkomen is dat laakbaar”, aldus Silverstein. Een mening waarbij wij ons alleen maar kunnen aansluiten. Alle waarnemers zijn het erover eens dat Barghouti de verdeelde Palestijnen kan verenigen en een doorbraak in het conflict Israel-Palestina bewerkstelligen. Blijft hij in de Israëlische gevangenis, dan kan men alleen maar concluderen dat de Amerikaanse hardliners bewust een cynisch verdeel-en-heers spel opvoeren om een situatie te creëren waarin Israel de sluipende annexatie van Palestijns gebied kan voortzetten en een twee-staten oplossing totaal onhaalbaar wordt. Een spel waarin de wereld niet mag berusten.
Posts
4 opmerkingen:
Men leert nog eens wat van deze website. Nelson Mandela was een massamoordenaar die zinde op de uitroeiing van een geheel volk. Welk volk? Geen idee. Ik dacht dat Mandela ijverde voor de rechten van zwart Zuid Afrika, een strijd die nu niet precies een ideale maatschappij stichtte. In wezen heerst daar opnieuw apartheid, maar nu zijn de blanken de Untermenschen.
Wat heeft dat alles te maken met massamoordenaar en genocide ijveraar Barghouti? Is het streven naar vernietiging van Israel streven naar vrijheid? Voor wie dan? Voor bloeddorstige terroristen die in 50 jaren van vechten tegen de hardwerkende Israeli's niets deden aan de verbetering van het lot der Arabieren die zij Palestijnen noemen? Wat is een Palestijnse Mandela, wie is hier "zwart" en wie is er "blank"? In de Islamitische landen zijn de Moslims "de blanken", elke niet-Moslim is "zwart" en vrijwel zonder burgerrechten. Wat dan is dit verwarrende relaas?
Het laatste nieuws: “The Jewish Daily Forward” (http://forward.com/articles/129287/) meldt dat er een gesprek is geweest tussen de familie Shalit en premier Netanyahu. Noam Shalit zei daarvan dat de premier weinig nieuws had te vertellen. Toch heeft Netanyahu iets significants gezegd: hij had bij de Amerikaanse president aangedrongen op “stevige internationale druk [op Hamas?]”. Een bevestiging van zijn eerdere uitspraak “that he supported a prisoner exchange deal but not at any price”. Waaruit wij kunnen concluderen dat Israel nog niet toe is aan vrijlating van Barghouti. Wacht men op informatie van een “tipgever” over Shalits verblijfplaats om die “Entebbe-stijl” te kunnen bevrijden?
Met reacties als die van mevrouw de Lange (Wiesje) schieten noch de Israëliërs, noch de Palestijnen iets op. Haar zeer eenzijdig op Israël gefocuste waarneming 'schittert' door onduidelijkheid, en deze laatste is niet alleen het gevolg van haar gebrek aan kennis van de Nederlandse taal. Ingaan op haar onbeholpen reactie zou de verwarring alleen maar groter maken, dus zie ik ervan af. Een compliment voor webmaster Paul lijkt mij wel zinvol. Hij zou Wiesje met recht de deur hebben kunnen wijzen, maar hij schijnt aan de democratische richtlijn die vrijheid van meningsuiting inhoudt voorrang te willen geven. Bravo.
wiesje de lange.
u doet in uw laatste boek een oproep om de palestijnse bevolking uit te roeien. die oproep is strafbaar in nederland. waar berust uw gekte op?
stan van houcke
Een reactie posten