Hoe het de kinderen van Gaza vergaat

De Britse kwaliteitskrant The Independent bekeek de onthullende documentaire “Children of Gaza” die de Britse TV zender Channel 4 op 14 maart uitzond en wijdde daar een artikel aan onder de titel “Children of Gaza: scarred, trapped, vengeful”. De documentaire vertelt het verhaal van de 12 jarige Omsyatte, die haar klasgenoten haar schitterende gekleurde tekening toont. Die schetst de dag waarop een Israëlisch offensief haar 9 jarig broertje doodde en haar huis verwoestte. Tekeningen maken is een bezigheid die de leerlingen moet helpen met de verwerking van de strijd die hun korte leven heeft gedomineerd. Deze strijd culmineerde in de Operation Cast Lead van 2008, waarbij 1400 Palestijnen omkwamen en één op de acht woningen werd verwoest.

Net als honderden ontheemden uit Gaza woont de familie van Omsyatte al meer dan een jaar in een tent in de nabijheid van haar verwoeste huis. De heropbouw kwam maar niet van de grond omdat bouwmaterialen niet Gaza binnen kunnen wegens de door Israël in 2007 opgelegde blokkade. Dakloosheid is één van de problemen waar de 780.000 kinderen in Gaza mee hebben af te rekenen. Het meest verontrustende probleem is wel de emotionele littekens die de kinderen hebben opgelopen. Het Community Mental Health Programme meldt dat de meerderheid van de kinderen angstverschijnselen en gedragsstoornissen vertonen en aan depressies lijden. Kleine jongens maken speelgoedraketten van drankflessen en pochen over de speelgoedgeweren die zij van hun zakgeld gaan kopen. Daar waar elders jongens zich ook bezighouden met vechten en wapens, krijgt dit een wat sinistere betekenis zodra het spel geen cowboy tegen indiaan is, maar Jood tegen Arabier, en het oorlogsspel van de kinderen realistisch wordt om koud van te worden.

Hoe men de kinderen van Gaza kan helpen is vermeld op de website van Gaza Fund.

Het artikel van The Independent kwam ook aan de orde op de Amerikaanse politieke blog War in Context, waar het pittige reacties uitlokte. Eén respondent wijst op hartverscheurende en soms schokkende beelden, een ander spreekt de hoop uit dat de 300 Congresleden die recent een brief aan Hillary Clinton stuurden deze documentaire ook eens zouden bekijken. In die brief herbevestigt men de “onverbreekbare band” tussen de VS en de staat Israël. “Ik zou graag zien dat ze deze Paasdagen voor het naar bed gaan eens denken aan de granaatscherven in de schedel van dat meisje, of de kogels die de vader van dat jongetje om het leven brachten, met de wetenschap dat die in de VS zijn geproduceerd, net als elk ander aspect van de bejegening van de bevolking van Gaza door het racistische apartheidsregime in Israël. De VS is even verantwoordelijk voor elk aspect van deze misdaden: De VS en Israël zijn nauwe bondgenoten, wier bevolking een diepe en blijvende vriendschap delen, gebaseerd op gedeelde verbondenheid aan kernwaarden, incl. democratie, mensenrechten en pers- en godsdienstvrijheid. Zo ziet uw schandelijke verbondenheid met mensenrechten er in werkelijkheid uit. Aan deze 300 Congresleden: ik walg van u!” aldus de respondent.